maandag 19 december 2016

Open brief aan Ulirke Guérot, schrijfster van ‘Warum Europa ein Republik werden muss!’

Geachte mevrouw Guérot,

Uw boek getuigt van een idealisme en een bevlogenheid die ik nog maar zelden zie. Ik deel uw mening in grote lijnen, maar vind uw model van Europa (een Europese republiek van regio’s) te rigide. Hoezo, zijn 3 lagen van bestuur (regio, natiestaat en Europa) te veel? Hoezo, is de natiesstaat een fictie? Ik denk dat het bestaan van 200 jaar natiestaat een sterke nationale identiteit heeft geschapen die niet zo maar, vanzelf, zal worden vervangen door regio’s. Mijn invalshoek is praktischer van aard: Hoe kunnen we de transformatie van de natiestaten op gang brengen, zonder je meteen vast te leggen op een eindmodel? We hebben een instrument nodig om de macht van de natiestaat te verminderen en tegelijkertijd de macht van Europa en de regio’s te vergroten. Dat instrument is een zogenaamd ‘schaalbaar paspoort’. Als u dit idee incorporeert in uw visie wordt die ‘krachtiger’ en krijgt het een revolutionaire aantrekkingskracht.

Wat is een schaalbaar paspoort? Laat ik eerst een paar waarnemingen geven.

In de meetup van het Tv-programma ‘Tegenlicht’ van 14 december werd over uw boek gediscussieerd. In het begin stelde de presentator van de avond de zaal drie vragen: wie voelt zich Amsterdammer? Ongeveer een derde stak zijn hand op. Daarna: wie voelt zich Nederlander? Ongeveer de helft stak zijn hand op. Daarna: wie voelt zich Europeaan? Ongeveer twee derde stak zijn hand op. Onze identiteit is een soort ‘mengeling’ van identiteiten. In de zaal leek de Europese identiteit de sterkste te zijn. Maar deze voorkeur heeft geen enkele formele status. De formele identiteit van bijna iedereen in de zaal is ‘Nederlands’, want dat is de nationaliteit die in het paspoort staat genoteerd. De Europese identiteit is secundair en volledig afgeleid van het Nederlanderschap. Is dat niet vreemd?

Hier een gedachtenexperiment: Stel dat de presentator de vraag anders had geformuleerd: “Iedere aanwezige in de zaal mag een keuze maken! Wilt u burger van een Amsterdamse stadstaat zijn? Of burger van de Nederlandse staat? Of burger van een Europese staat? Wat is dan uw keuze? Er is maar één keuze mogelijk.” Hoeveel mensen in de zaal zouden dan bewust kiezen van een Europese Staat? Zou dat ook de meerderheid zijn? Of zullen in dat geval toch veel mensen kiezen voor de zekerheid van de Nederlandse Staat?

Nog een andere waarneming: Een kleine meerderheid van de kiezers in Groot Brittannië koos voor de Brexit. Blijkbaar was voor veel mensen de nationale identiteit zwaarwegender dan de Europese identiteit. Maar wat gebeurt er met de minderheid die verloren heeft? Het is niet voor niets dat premier May de nadruk legt op de ‘eenheid van de Britse Staat’, want identiteitspolitiek zoals het Brexit kamp die voerde kan tot grote interne spanningen leiden. U zei tijdens de bijeenkomst (via skype) dat het populisme de natie-staats splijt. Helaas is dat niet geval. De natiestaat blijft namelijk intact. Het volk splijt. Dat is het grote gevaar. Het volk splitst zich in twee identiteiten, maar de natiestaat splitst niet mee. Een groep zal daardoor onderdrukt worden door de dominante groep.

Een laatste waarneming. Schotland zou een regio kunnen zijn van het nieuwe Europa dat u in uw boek schetst. Maar moet Schotland niet eerste een zelfstandige staat worden, voordat het kan worden ‘opgenomen’ in een Europees verband? Ook het Schotse referendum heeft het volk gespleten. De helft wil zelfstandig worden. De andere helft wil bij Groot Brittannië blijven. Deze tegenstelling veroorzaakt ook hier interne spanningen. Waarom zou de helft van de Schotten niet gewoon een eigen staat kunnen oprichten. En de andere helft van de Schotten gewoon Brit kunnen blijven? Waarom maken we niet ook twee staten als de identiteit van het volk zich splitst?

Een schaalbaar paspoort is een manier om dat te realiseren. Een schaalbaar paspoort is een paspoort waarin iedere burger een keuze maakt welke schaal van staat zijn primaire identiteit bepaalt. Het is een manier om nieuwe staten te maken (ik noem ze neo-staten in plaats van geo-staten). Een grote groep mensen die een gezamenlijke identiteit hebben kunnen dus een nieuwe staat oprichten op een lager of hoger niveau dan de natiestaat. Als burgers van de lidstaten van de EU hun paspoort ‘opschalen’ naar Europees niveau krijgt Europa voortaan eigen burgers. Laat ik dit toelichten met een voorbeeld: Europa heeft 500 miljoen inwoners. Wat zou het lange termijn perspectief zijn als we een schaalbaar paspoort in alle lidstaten van de EU zouden invoeren? Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar ik verwacht dat er een ‘verdeling’ ontstaat omdat mensen nu eenmaal allemaal andere voorkeuren hebben. Bijvoorbeeld: 100 miljoen mensen zullen hun nationaliteit verruilen voor een Europese identiteit. Deze nieuwe Europese burgers (en alleen deze burgers!) moeten natuurlijk wel rechtstreeks de voorzitter van de commissie en rechtstreeks eigen Europese vertegenwoordigers in het Europees parlement (op basis van nieuwe Europese politieke partijen) kunnen kiezen. Ik denk dat 200 miljoen mensen hun nationaliteit zullen verruilen voor een Regiostaat (Schotland, Catalonië, Beieren, Lombardije etc. etc.). Ook dit zijn volwaardige staten met een eigen bestuur en vertegenwoordigers. Daarnaast zullen nog 200 miljoen mensen gewoon burger van de natiestaat blijven, zoals ze nu al zijn. De zetels van het Europees parlement worden (bij elke verkiezing) naar rato van de bevolkingsomvang van de deelnemende staten verdeeld. In dit voorbeeld zal 1/5 deel van de zetels zijn gereserveerd voor vertegenwoordigers van de Europese staat, 2/5 deel van alle zetels voor de natiestaat vertegenwoordigers en 2/5 voor regio-vertegenwoordigers.

Het schaalbare paspoort is dynamisch. Mensen kunnen kiezen. En kunnen later ook hun keuze wijzigen. Er ontstaat een nieuw type staat. De neo-staat. Neo staten hebben een ander begrip van soevereiniteit. Voor geo-staten wordt soevereiniteit bepaald door een eigen territorium, een begrensd stuk grondgebied dat het exclusieve woongebied is voor de eigen staatsburgers. Neo-staten hebben wel een eigen territorium maar ze hebben geen exclusief recht meer op die grond.  De verschillende schalen van staat kunnen alle aanspraak maken op dat grondgebied omdat de eigen burgers daar wonen. De nationale staten, de Europese Staat, de regionale staten hebben dus een gemeenschappelijk (overlappend) territorium.

Hoewel burgers een schaal van staat kiezen op basis van hun primaire identiteit, hebben ze natuurlijk nog steeds secundaire identiteiten die afgeleid zijn de primaire identiteit. Daarom zijn de nieuwe staten geen geïsoleerde staten maar staan ze in verband met elkaar. Hoe? Dat hangt mede af van de taakverdeling tussen de staten. Dat kunnen staten zelf onderling regelen. Er zal een vlechtwerk van financiële en bestuurlijke relaties ontstaan tussen de staten met een solide en stabiele structuur, die toch ook voldoende dynamiek en flexibiliteit bezit, omdat de verhoudingen tussen de staten kunnen wijzigen als burgers hun schaalbaar paspoort gebruiken om van staatsniveau te veranderen.

  

Hoogachtend,  


Johannes WH Janssen